yaralı bir güvercinin kanatlarından kaç damla kan akar...

ateşte bir kör
gecede ıslık çalan baykuş
rüyada güvercin
toprağa kavuşmayı bekleyen tohum
yolunu kaybetmiş bir köpek

yarasına gülen insan
açmayı bekleyen karanfil
fesleğen
lavanta

kekik uykuda
avuçlarımda gelecek

kovalarken bir yıldızı
peşimde kartopundan bir ateş
ateşi kovalayan gecedeki gölgem
içinden çıkamadığım boşluk
sarıldığım toprak

ne yıldız var, ne gece, ne ateş ne de toprak
avucumda kalan gerçeklik
gerçekliğin içinde yitirilmiş rüya
bitmemiş ölüm

dün geçti, ne bir fırtına koptu ne de bir kıyamet

şimdinin dünden farkı ne

gelecek, gelecek diye beklenen bir geçmiş

gün doğmadan ay çıkıyorsa

bütün sessizlik çağından kaçmış

yine de sürdürmeye devam

bitmeyen yaşamı

ipi çekilince kimsesiz kuşlar

emanete gebe kalır

dalından düşer safkan hayat

l.özbek

Yorumlar