yaşama dair

toprak sahibini gözler

hasat mevsimi geldi mi

duvarlar örülür birer-birer

dostların düşmanların üstünü örter

güneş ay çiçekleri gibi açar

kalırsın bir başına

kanatsız arılar tepende uçar

geçmiş gelecek çaresiz kanar

ay dolandı mı tepende

bir rüzgar savurur kokunu

kalırsın tek başına

yalnızlığın bulamaz yolunu

harcarken kuruş kuruş yaşamı

zaman bitti dersin

kimse bakmaz yüzüne

tepetaklak sahipsiz kalırsın

portakal çiçekleri toplarsın

nergisler, karanfiller

sarılırsın düşlerine

son bir rüya görmek istersin

avuçlarında alınteri

gözlerini silersin

nehirlere sığmazsın

ağlarsın ağlarsın

Yorumlar